Jezus malusieńki

Leży wśród stajenki
Płacze z zimna,
Nie dała Mu Matusia sukienki.

Bo uboga była,
Rąbek z głowy zdjęła,
W który Dziecię uwinąwszy,
Siankiem Je okryła.

Nie ma Kolebeczki
Ani poduszeczki,
We Złobie Mu położyła
Siana pod główeczki.

Gdy Dziecina kwili,
Patrzy w każdej chwili
Na Dzieciątko Boskie w żłóbku,
Oko Jej nie myli.

Panienka trucleje,
A mówiąc łzy leje:
O mój Synu! Wola Twoja,
Nie moja się dzieje.

Tylko nie płacz, proszę,
Bo żalu nie zniosę.
Dosyć go mam z męki Twojej,
Którą w sercu noszę.

Kolęda staropolska ludowa
"Jezus malusieńki"
XIX w.

(Used in: Линор Горалик, "Устное народное творчество обитателей сектора М1")